Δωρεά Ωαρίων-Σπέρματος

Στην εποχή μας, με κυρίαρχο λόγο την οικονομική κρίση, οι γυναίκες αποφασίζουν όλο και αργότερα να μπουν στην διαδικασία τεκνοποίησης, μάλιστα τις περισσότερες φορές μετά τα 35, ενώ θα έπρεπε να ενθαρρύνονται να αρχίζουν πολύ νωρίτερα. Νέες έρευνες δείχνουν ότι από τα 35 έτη και μετά, η ικανότητα μιας γυναίκας να παράγει ωάρια, κάθε χρόνο που μεγαλώνει όλο και μειώνεται. Αυτός είναι και ο λόγος που τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός ζευγαριών που αποκτούν παιδί μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση αποτελεί τη διαδικασία εκείνη που επιτρέπει σε υπογόνιμο ζευγάρι την απόκτηση ενός υγιούς παιδιού. Κάποιο από τα υπογόνιμα ζευγάρια έχουν πρόβλημα όχι μόνο στην απουσία ωαρίων αλλά και στην κακή ποιότητά τους και έτσι δεν μπορούν να οδηγήσουν σε κύηση.

Αυτές οι περιπτώσεις αναφέρονται σε γυναίκες με πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (πρόωρη εμμηνόπαυση), χαμηλή ΑΜH, επανειλημμένες προσπάθειες αποτυχημένων εξωσωματικών, πτωχή ανταπόκριση στην φαρμακευτική αγωγή, ιστορικό καθ’ έξιν αποβολών, κληρονομικά νοσήματα, υποπλασία ή αγενεσία ωοθηκών, ωοθηκεκτόμη ή νεοπλασματική νόσο μέσω της χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας που έχουν ιατρογενή καταστροφή των ωοθηκών.

Σε κάποιες περιπτώσεις η πιθανότητα κύησης είναι χαμηλή με τα ωάρια της γυναίκας ενώ σε άλλες περιπτώσεις είναι ανέφικτη. Ο μόνος τρόπος επίτευξης κυήσεων με υψηλό ποσοστό επιτυχίας είναι η χρήση ωαρίων από άλλη γυναίκα (δότρια). Συνεπώς το ζευγάρι βρίσκεται στο δίλημμα να συνεχίσει τις προσπάθειες με ελάχιστα ποσοστό επιτυχίας και την επιβάρυνση έντονου ψυχολογικού και οικονομικού κόστους ή να χρησιμοποιήσει δανεικά ωράρια. Αυτή είναι μια απόφαση που συνειδητά θα πάρει μόνο του το ζευγάρι αφού ο γιατρός παρουσιάσει ευκρινώς όλα τα δεδομένα.

Με ποσοστό πλέον επιτυχίας που ξεπερνά το 95%, η δωρεά ωαρίων είναι μία από τις συχνότερες θεραπείες υποβοήθησης αναπαραγωγής στην Ευρώπη και την Αμερική, καθώς κάθε χρόνο 1000-1500 παιδιά γεννιούνται παγκοσμίως ως αποτέλεσμα δωρεάς ωαρίων.

Η απόφαση τεκνοποίησης με χρήση ξένων ωαρίων είναι συχνά μια δύσκολη απόφαση για ένα ζευγάρι. Είναι πιο εύκολο για ένα ζευγάρι να δεχθεί να υποβληθεί σε λήψη δανεικού ωαρίου παρά δανεικού σπέρματος, αν και τα τελευταία χρόνια και τα δύο φαινόμενα είναι πολύ συχνά. Αυτό που ωθεί τη γυναίκα να αποδεχθεί ευκολότερα τη λήψη ξένων ωαρίων, είναι ότι η γυναίκα που λαμβάνει ξένο ωάριο κυοφορεί η ίδια το παιδί και η ίδια το γεννάει, κάτι που την κάνει να νοιώθει πλήρως τη χαρά της μητρότητας.

Αρχικά να αναφέρουμε ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στη δωρεά ωαρίων και στη δωρεά σπέρματος. Είναι ευκολότερο για έναν άνδρα να δώσει σπέρμα, ενώ αντίθετα μια γυναίκα για να δώσει ωάρια πρέπει να υποβληθεί σε μια διαδικασία ωοθηκικής διέγερσης και ανάκτησης ωαρίων που απαιτεί συγκεκριμένο χρόνο.

Σύμφωνα με το νόμο 3089 άρθρο 1460 η ταυτότητα του τρίτου (αγνώστου) ατόμου που έχει δωρίσει τους γαμέτες του (ωοκύτταρα ή σπέρμα) ή το προ-έμβρυο δεν θα καθίσταται γνωστή στο συμβαλλόμενο μέρος το οποίο επιθυμεί να γίνει γονέας. Οι ιατρικές πληροφορίες που αφορούν το πρόσωπο του δότη είναι καταχωρημένες χωρίς να αποδεικνύουν την ταυτότητα του/της. Η πρόσβαση σε αυτά τα αρχεία επιτρέπεται μόνο μελλοντικά στο παιδί για λόγους που αφορούν την υγεία του.

Η διαδικασία της δωρεάς ωαρίων έχει ως εξής:

Η δότρια υποβάλλεται σε μια σειρά εξετάσεων για να διαπιστωθεί ότι η κατάσταση της υγείας της είναι καλή και ότι είναι κατάλληλη για δότρια για να ανταποκριθεί σωστά στην ορμονική θεραπεία.

Εν συνεχεία υποβάλλεται σε ελεγχόμενη διέγερση των ωοθηκών της όπως σε ένα κανονικό κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Προκειμένου να δεχθεί η λήπτρια γυναίκα ξένα ωάρια είναι απαραίτητο να συγχρονιστεί ο κύκλος της με αυτόν της δότριας. Αυτό γίνεται συχνά με χρήση αντισυλληπτικών δισκίων ή φαρμάκων της κατηγορίας GnRH-ανάλογων που καταστέλλουν τη λειτουργία των ωοθηκών της λήπτριας.

Την ημέρα της λήψης των ωαρίων από την δότρια, ο σύζυγός της λήπτριας καλείται να δώσει ένα δείγμα σπέρματος που θα προετοιμαστεί κατάλληλα στο εργαστήριο. Τα σπερματοζωάρια θα τοποθετηθούν με τα ωάρια της δότριας και θα επωαστούν σε ένα ειδικό ‘σωλήνα’.

Την επόμενη μέρα το ζευγάρι θα λάβει πληροφορίες σχετικά με την επιτυχία της διαδικασίας. Εάν έχει επιτευχθεί γονιμοποίηση, η εμβρυομεταφορά θα προγραμματιστεί για την επόμενη ή μεθεπόμενη ημέρα και τα γονιμοποιημένα ωάρια θα μεταφερθούν στη μήτρα της λήπτριας.

Περίπου δεκαπέντε ημέρες αργότερα θα κάνει ένα τεστ εγκυμοσύνης. Εάν είναι θετικό, θα χορηγηθούν κάποια φάρμακα που θα βοηθήσουν στην ομαλή κύηση, ειδικά στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης.

Αντίστοιχα στην περίπτωση σοβαρού βαθμού ανδρικής υπογονιμότητας, ύπαρξη προδιάθεσης για κληρονομικές παθήσεις, συνεχής αποτυχία σε επανειλημμένες προσπάθειες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής , καθιστούν δύσκολη έως αδύνατη την προσπάθεια τεκνοποίησης.

Η δωρεά σπέρματος αποτελεί μία εναλλακτική λύση προσφέροντας αυξημένα ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης.